Regionalne zwyczaje ślubne

Wszyscy znamy ogólnopolskie tradycje ślubne, takie jak oczepiny, błogosławieństwo rodziny, przeniesienie panny młodej przez próg czy sypanie ryżem na szczęście.Istnieją jednak zwyczaje charakterystyczne wyłącznie dla danych regionów, o istnieniu których mogliście nie mieć pojęcia. Warto je pokrótce poznać, żeby wiedzieć, jak barwna potrafi być ceremonia zaślubin.

Polterabend – Wielkopolska, Śląsk, Pomorze

To obyczaj o niemieckim rodowodzie, który nawiązuje do... robienia hałasu w przeddzień ślubu. Do panny młodej schodzą się najbliższa rodzina i przyjaciele, choć mogą to też być sąsiedzi. Mają ze sobą szkło: talerze, szklanki wazony itp. Wszyscy gromadzą się na progu domu i wśród okrzyków radości i życzeń weselnych tłuką z impetem przyniesioną porcelanę. Im głośniej, tym lepiej, bo to miara przyszłego szczęścia w związku.

Wróżba z gałązek wiśni – Opolszczyzna

To tradycja okołoślubna, ale interesująca ze względu na naturalistyczny charakter. Tuż przed katarzynkami (odpowiednikiem andrzejek), przyszły pan młody powinien zerwać gałązkę wiśni i wstawić ją do domowego wazonu, gdzie będzie ją pielęgnował aż do Nowego Roku. Jeśli wtedy roślina zakwitnie, będzie to oznaczało niezwykle szczęśliwe małżeństwo.

Rozpleciny – południowo-wschodnia Polska

Obecnie rytuał ten w większości został wyparty przez oczepiny i wieczory: panieński oraz kawalerski, których połączenie stanowi. Są jednak miejsca, gdzie pielęgnuje się go do dziś. W wieczór przed weselem druhny odwiedzają pannę młodą i śpiewając, zaplatają jej warkocze, które przystrajają kwiatami, gałązkami bądź wstążkami. Następnie fryzurę ukrywają pod chustą. Wtedy przybywa orszak gości weselnych, którzy przy muzyce i poczęstunku rozplatają młodej uczesanie na znak pożegnania się ze stanem panieństwa.

Zrękowiny – Kaszuby

To coś w rodzaju wymiany prezentów między rodzinami państwa młodych. Na kilka dni przed ślubem pan młody wraz ze swoimi rodzicami przybywa do domu przyszłej małżonki z podarunkami i razem spędzają czas w miłej atmosferze.

Wykupiny (wywodziny) – Śląsk

Przyszły mąż przybywa pod dom ukochanej, gdzie zgromadzeni są już goście weselni. Otwiera mu druhna, którą pan młody musi przekupić pieniędzmi bądź słodyczami, żeby narzeczona mogła do niego wyjść. Cała zabawa polega na targowaniu się i przerzucaniu anegdotami – trzeba się więc wykazać pomysłowością i poczuciem humoru.

Zwiady – Podkarpacie

Ten obrzęd ma za zadanie przedstawić pana młodego w jak najlepszym świetle. Na jakiś czas przed weselem rodzina narzeczonego wysyła zaufaną osobę do domu młodej. Tam musi on tak zachwalać przyszłego małżonka, żeby symbolicznie przekonać teściów do zaakceptowania go. Kilka dni później ten sam powiernik ponownie odwiedza rodziców młodej w celu omówienia kwestii posagu. Tę część zwyczaju nazywa się poselinami.

Przenosiny – Opolszczyzna

To ceremoniał obecnie coraz rzadszy, ale bardzo ciekawy pod względem kulturowym. W piątek po ślubie żona oficjalnie przeprowadza się do męża. Ojciec ładuje jej dobytek do swojego wozu (lub samochodu), a następnie odwozi ją do nowego domu. Na pożegnanie młoda dziękuje rodzicom za wychowanie, trzymając w ręku zapaloną gromnicę i krzyż, a matka wręcza jej chleb z solą oraz kołacz.