Indie – kraina kontrastów

Indie to kraj pełen sprzeczności. To tamtejszej kulturze cały świat zawdzięcza kamasutrę i tantrę, dzięki którym kochankowie mogą nieustannie urozmaicać swoje życie erotyczne. Jednocześnie to obszar, gdzie nie ma miejsca na miłość. Zaślubiny są gruntownie podporządkowane konserwatywnym tradycjom i wszelkie odstępstwa od normy grożą społecznym piętnem. Poznaj z nami zwyczaje, według których organizowane są indyjskie śluby, i poszerz swoją wiedzę kulturową.

Małżeństwo zapisane w gwiazdach

Hindusi rozumieją to dosłownie. Oznacza to, że rodzice panny młodej szukają dla niej męża, bazując na wróżbach, horoskopach i układach planet. Może nam się to wydawać irracjonalne, ale w tamtejszych realiach po prostu nie można sobie pozwolić na zakochanie się. Małżeństwo jest bowiem formą społecznej umowy, która utrzymuje obie rodziny na odpowiednim poziomie. Mówi się, że poglądy zaczynają ulegać delikatnym zmianom, jednak cały czas praktycznie 100% związków jest aranżowanych, a ponad 90% dotyczy osób z tych samych kast. W praktyce wygląda to więc tak, że jeśli osoba z klasy średniej (sindhi) chciałaby być z kimś z klasy wyższej bądź niższej, mogłaby to zrobić jedynie za cenę wykluczenia z rodu.

Zamiast charakteru oceniany jest... wygląd

Poszukiwania odpowiedniego kandydata mogą trwać miesiącami, a nawet latami, ponieważ muszą zostać spełnione wszystkie postawione mężczyźnie kryteria. Gdy rodzice panny młodej wreszcie kogoś zaakceptują, pokazują córce zdjęcia wybranka, a ona aprobuje go wyłącznie na podstawie wyglądu. Jeśli przypadnie jej do gustu, wtedy jest zapraszany wraz z całą rodziną i dochodzi do oficjalnych zaręczyn. Interesujące jest to, że obecnie wśród klasy średniej nie ma przymusu zgodzenia się na ślub – jeśli kobieta odmówi, procedurę swatania powtarza się aż do skutku.

Nie ma ślubu bez posagu

W zależności od regionu Indii i zamożności rodziny panny młodej jest ona zobowiązana do wniesienia do małżeństwa majątku – zwyczajowo, nie prawnie. Od jego wielkości może zależeć, jak kobieta będzie w przyszłości traktowana przez męża i teściów. Oficjalnie jego wysokość nie jest jednak ustalona i każdy daje, ile może. Chyba że mowa o biednych prowincjach, gdzie pieniądze są szczególnie pożądane. Ale to nie wszystko – po stronie krewnych młodej leży także całkowite opłacenie kosztów związanych z weselem, a te najczęściej nie są małe, gdyż w uroczystości zorganizowanej z przepychem może uczestniczyć kilkaset osób.

Co ciekawe, także mężczyzna jest zmuszony do deklaracji pieniężnej. Jego powinnością jest złożenie tak zwanej stridhany, czyli pieniędzy i/lub bądź prezentów, które będą stanowiły wyłączną własność jego małżonki bez względu na okoliczności, na przykład rozwód. Podobnie traktowane są kosztowności, które panna młoda dostanie od swojego ojca jeszcze przed ślubem.

Gdy wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione, można myśleć o organizacji hucznego wesela – vivahy – które trwa kilka dni i jest poprzedzone szeregiem barwnych i wyjątkowych rytuałów.